
به گزارش میمتالز، احرامیان گفت: بسیاری از شرکتهای فولادی طی یک دهه گذشته، با خرید «گواهی ظرفیت» از بورس انرژی، در سرمایهگذاری تولید برق کشور مشارکت کردهاند. هیچ صنعت بزرگی در کشور به اندازه فولاد در تولید یا زیرساخت برق سرمایهگذاری نکرده است، با این حال، بیشترین قطعیها را متحمل میشود. میانگین قطعی برق صنایع بزرگ ۱۵ تا ۲۰ درصد است، در حالی که برای فولاد به ۶۵ تا ۷۰ درصد میرسد. این روند برعکس وعدههای وزارت نیرو است و سیگنال مخربی به سایر صنایع برای ورود به سرمایهگذاری در حوزه انرژی ارسال میکند.
وی افزود: قیمت برق و گاز مصرفی فولاد ایران هماکنون بالاتر از ترکیه است؛ در حالی که ترکیه نهتنها قطعی انرژی ندارد بلکه نرخ بهره تأمین مالیاش کمتر از پنج درصد است. ما در ایران با نرخهای تأمین مالی بالای ۴۰ درصد (ریالی) و ۱۰ تا ۱۱ درصد (ارزی) روبهرو هستیم. این یعنی دیگر مزیت رقابتی انرژی برای فولاد ایران وجود ندارد. اگر دولت میخواهد صنایع بزرگ را به سرمایهگذاری در زیرساخت انرژی تشویق کند، باید به تعهدات خود عمل کند.